Ferida aberta
Τα μάτια μου υγρά μα δεν ξεσπάνε Τα χείλη μου σφιχτά δε μαρτυράνε Πίσω απ’ τη βιτρίνα Κρύβω όλα εκείνα Που ξέρω μόνο εγώ Γιατί ακόμα σ’ αγαπώ Έφυγες και άφησες μια ανοιχτή πληγή μέσα στη ψυχή και ψάχνω στη σιωπή τη χαμένη μου ζωή Ανοιχτή πληγή Που ακόμα αιμορραγεί Ο πόθος μου κρυφός Πως θα γυρίσεις, πως Να βγω λίγο στο φως Τα μάτια σου φωτιά κι ας μη μιλάνε Στο στήθος μαχαιριά όπως κοιτάνε Φοβάμαι την αλήθεια Μέσα στη συνήθεια Το ξέρω μόνο εγώ Γιατί ακόμα σ’ αγαπώ Έφυγες και άφησες μια ανοιχτή πληγή μέσα στη ψυχή και ψάχνω στη σιωπή τη χαμένη μου ζωή Ανοιχτή πληγή Που ακόμα αιμοραγεί Ο πόθος μου κρυφός Πως θα γυρίσεις, πως Να βγω λίγο στο φως		Meus olhos correm Meus lábios testemunham Por trás da vitrine Escondo tudo Só eu sei Porque eu ainda te amo vá e me deixes uma ferida aberta dentro da alma e eu busco em silêncio perdi minha vida Ferida aberta Que ainda está sangra Meu desejo escondido Como você iria, A encontrar um pouco de luz Seus olhos de fogo e nada me falam nas marcas de faca como vistas Tenho medo da verdade dentro desse hábito só eu sei Porque eu ainda te amo vá e me deixes uma ferida aberta dentro da alma e eu busco em silêncio perdi minha vida Ferida aberta que ainda sangro o sofrimento escondido Como você iria, A encontrar um pouco de luz
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 11.01.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info