Vem tempos difíceis
Έρχονται χρόνια δύσκολα
γεμάτα καταιγίδες
κι εμείς του κόσμου θύματα
μ’ ατέλειωτα προβλήματα
και λιγοστές ελπίδες.
Έρχονται χρόνια δύσκολα
τα πάντα άνω κάτω,
ο κόσμος είναι ανάστατος
κι εμείς πληγές γεμάτο.
Φονιάδες μονοπώλια
παντού φωτιές ανάβουν,
μας καίνε, μας δικάζουνε
και την ψυχή μας βγάζουνε
και ζωντανούς μας θάβουν.
Ποδοπατούν αλύπητα
τ’ ανθρώπινο το σώμα,
στο άγνωστο βαδίζουμε
κι όνειρα πια δε χτίζουμε,
μας κλείνουνε το στόμα.
Vem tempos difíceis
Cheios de fraturas
e nós vítimas do mundo
com não resolvidos problemas
e poucas esperanças
Vem tempos difíceis
e tudo em cima e em baixo
o mundo está em crise
e nós de feridas cheios,
monopólios de assassinos
em tudo, acender fogo
nos queima, nos condena,
e a nossa alma retiram
e vivos enterram.
Atropelam impiedosos
os corpos humanos,
no desconhecido, vamos,
os sonhos não mais tem sucesso,
e nos fecham a boca.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 13.01.2011