Madre mia Grecia
Δεν έχω σπίτι πίσω για να `ρθώ
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Non ho una casa cui tornare
né un letto per dormire
non ho una strada né un quartiere
per cantare il primo maggio
Le tue false grandi parole
me le dicesti col mio primo latte
Ma ora che abbiamo risvegliato i serpenti
porti i tuoi vecchi vestiti
e non piangi mai madre mia Grecia
per aver svenduto i tuoi figli come schiavi
Le tue false grandi parole
me le dicesti col mio primo latte
E quando ho parlato al mio destino
avevi indossato i tuoi vecchi vestiti
e al mercato mi hai preso come una zingara con una scimmia
Grecia, Grecia madre di dolore
Le tue false grandi parole
me le dicesti col mio primo latte
Ma ora che la luce risplende di nuovo
ti rivesti della tua antica bellezza
e per le arene del mondo madre mia Grecia
trascini sempre dietro la menzogna
Alessio Miranda © 18.10.2005