Escuto o amor
Ακούω τις θάλασσες και τα ποτάμια σου Ακούω το γέλιο ακούω το κλάμα σου Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου Τις πολιτείες και τους ανθρώπους που ταξιδεύουν κάτω απ’ το δέρμα σου Ακούω την αλήθεια σου κι ακούω το ψέμα Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα Ακούω την Αγάπη Ακούω την Αγάπη Ακούω την Αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου Ακούω τους ήλιους και τους πλανήτες σου Ακούω τις χαρές σου ακούω τις λύπες σου Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου Τους εραστές και τους τρελούς που ξενυχτάν κάτω απ’ το δέρμα σου Ακούω την αλήθεια σου κι ακούω το ψέμα Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα Ακούω την Αγάπη Ακούω την Αγάπη Ακούω την Αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου		Escuto os mares e o teu rio Escuto tua risada escuto o teu grito. As Melodias, que nascem em teu ventre Os Estados e os povos, e a viagem sob a tua pele escuto a verdade e escuto a mentira e um pouco, a minha quente agonia, e adoça meu sangue. escuto o amor, escuto o amor, escuto o amor, e não escuto as minhas lembranças Escuto o sol e os seus planetas escuto as tuas carícias escuto as tuas mágoas. A harmonia que enchem as noites, os amantes e em suas loucuras, que despertam sob a tua pele Escuto a verdade e escuto a mentira e um pequena, a minha quente agonia que adoça o sangue. escuto o amor, escuto o amor, escuto o amor, e não escuto as minhas lembranças
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.01.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info