Veneno
Πίσω απ’ το χαμόγελο σου το γλυκό σου βλέμμα
ο πραγματικός εαυτός σου ήταν ένα ψέμα
και με τις ωραίες λέξεις τους καλούς τους τρόπους
κατάφερες να κοροϊδέψεις ένα σωρό ανθρώπους
το φαρμάκι σου με πότισες
και σιγά σιγά με σκότωσες
σαν τον φταίχτη παραδόθηκα
θύμα μια ζωή
το φαρμάκι σου με πότισες
και σιγά σιγά με σκότωσες
και σε μια βραδιά σταυρώθηκα
μ’ ένα σου φιλί
ότι και να πεις ότι και να πω
θα το πιεις κι εσύ το φαρμάκι αυτό
κάποια άλλη κάποτε θα βρεθεί
και για μένα θα εκδικηθεί
πίσω απ’ όλη τη λατρεία και τα σ’ αγαπώ σου
έκρυβες με μαεστρία τον εγωισμό σου
Atrás de teu sorriso doce sua vista
a essa sua verdade que era uma mentira
e com belas palavras que com bons modos
conseguiu enganar muita gente
o veneno, você me deu
E ando, ando no escuro
Como golpeia
Vítima a minha vida
o veneno, você me deu
e lento, lento, no escuro
e na noite crucifica
com um beijo
O que hpa a dizer e o que digo
você beberá deste veneno
algum outro antes ou depois
e para mim manifesta
Escoa com maestria o seu egoísmo.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 17.01.2011