Rainmaker 2
Όταν ήμουνα μικρός
στα όνειρά μου πάντα ερχότανε
ένας άσπρος αετός
με κοιτούσε και θυμότανε.
Όταν ήμουνα μικρός
μες στα κύματα δε μ’ ένοιαζε
αν ο κόσμος είναι απλός
ή αν έτσι απλώς εμένα μου έμοιαζε.
Διαμαντένιος ο ουρανός,
τ’ άστρα στα μάτια της γυαλίζανε.
Διαμαντένιος ουρανός,
κάτι φωνές μου ψιθυρίζανε.
Αν κατάλαβα ακριβώς
μου `πε πως δε θα ξαναρχότανε.
Ο πρώτος κεραυνός
από μακριά ακουγότανε.
Έγινα βροχοποιός
γιατί τα δάκρυα στερέψανε.
Πάλι αστράφτει, κοίτα φως.
Νιώθω σαν να με μαγέψανε.
Έρχεται ο βροχοποιός
πες του πως τίποτα δε χάθηκε.
Μη λυπάσαι, κλαίει αυτός
από έρωτα τρελάθηκε.
Έρχεται ο βροχοποιός
γιατί τα δάκρυα στερέψανε.
Πάλι αστράφτει, κοίτα φως.
Νιώθω σαν να με μαγέψανε.
Όταν ήμουνα μικρός
όλοι λένε πως ξεχνιόμουνα
στη βεράντα εκεί στο φως
με κοιτούσες που κοιμόμουνα.
When I was little
In my dreams always came
A white eagle
He looked at me and recalled
When I was little
In the waves I didn't care
If the world is simple
Or if it just seemed simple to me
Diamont sky
The stars in her eyes were gleaming
Diamont sky
Some voices were whispering to me
If I figured out correctly
He said he wouldn't come again
The first thunder
Sounded from afar
I became a rainmaker
cos the tears ran dry
There's lightning again, look at all this light
I feel like I've been enchanted
The rainmaker is coming
Tell him that nothing is lost
Don't feel sorry, he's the one who'll cry
He got mad with love
The rainmaker's coming
Cos the tears ran dry
There's lightning again, look at all this light
I feel like I've been enchanted
When I was little
Everyone says I was getting lost in myself
On the terrace there in the light
You were watching me sleeping
Piper87 © 21.01.2011