Greek melo(drama)
Σέρνω δίπλα μου διαρκώς
το σκοτάδι και το φως, κι ακολουθώ
μια γνωστή διαδρομή
μέσα στα δέκα στρέμματα,
που τη ζωή περνώ
Κι είναι δύσκολο για μας
τις ελπίδες της οκάς να μοιραζόμαστε
της ζωής νοικάρηδες
για να δίνουμε το νοίκι μεγαλώσαμε
Κι όμως σε τραγούδια μαγικά
την ψυχή μας με μαγκιά την ξεδιπλώσαμε
τα σημάδια ακόμα εκεί
σα ριζούλες τρυφερές μας ξεριζώσανε
Ξεκινήσαμε πολλοί
μες της σάρκας τη χαρά μας
βαλσαμώσανε
Σάββατα και Κυριακές
της ζωής μας το μελό το εμπεδώσαμε
I'm continuously carrying beside me
the dark and the light, and I follow
some known route
through the hundred yards ,
where I'm passing my life
And it's difficult for us
to share the hopes of a pound
tenants of life
we grew up to pay the rent
But yet on magical songs
we've uncoiled our soul with dare
and the scars still lying there
like little soft roots we've been ravaged
We set off many
through the joy of our flesh
they've embalmed
Saturdays and Sundays
we have fully understood the melo of our life
Piper87 © 01.02.2011