Piccola patria
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα
που τα `ντυσε με φύλλα η καρδιά
και τ’ άφησε ν’ ανθίζουν μες την πέτρα
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση
οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά
που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Δεν έκανα ταξίδια μακρινά
ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει
σε όνειρα σ’ αισθήματα υγρά
το μυστικό τον κόσμο ν’ ανασάνει
Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ
η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας
μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή
η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας
Non ho fatto grandi viaggi,
i miei anni avevano radici, erano alberi
che il mio cuore vesti’ di foglie
e fece fiorire nella pietra
Non fatto grandi viaggi,
gli uomini che ho amato erano foreste ;
i miei amici erano lune e isole,
che il mio cuore aveva sete di raggiungere.
Il mio viaggio piu’ lungo sei tu
tu sei la notte e il sogno del giorno
piccola patria, mio corpo e origine
tu sei la mia terra, il mio respiro e aria.
Non fatto grandi viaggi,
ma ha viaggiato il moi cuore e cio’ mi porta
a sogni, a sensazioni bagnate
a respirare il mondo segreto
Il mio viaggio piu’ lungo sei tu
tu sei la notte e il sogno del giorno
piccola patria, mio corpo e origine
tu sei la mia terra, il mio respiro e aria.
Alessio Miranda © 12.02.2011