nativa Estrada
Κατά βάθος είμαι εθνική οδός
φορτωμένος είμαι και αδειανός
πάνω μου περνάνε χίλιες διαδρομές
ανηφόρες και κατηφοριές
Έρχομαι και φεύγω το `χω δει το έργο
ξέρω πως τελειώνει και πως ξαν’ αρχινά
Θα `ρθω και θα φύγω κι ίσως λίγο λίγο
να συναντηθούμε κι εμείς στο πουθενά
Κατά βάθος είσαι πέλαγο βαθύ
τόσοι που έχουν μέσα σου χαθεί
λαθρομετανάστες σε κλειστά σκαριά
και ποτέ τους δε θα βρουν στεριά
Έρχομαι και φεύγω το `χω δει το έργο
ξέρω πως τελειώνει και πως ξαν’ αρχινά
Θα `ρθω και θα φύγω και ίσως λίγο λίγο
να συναντηθούμε και εμείς στο πουθενά
Antes, no fundo, eu sou a estrada
Eu estou carregado e vazio
Sobre mim passam mil caminhantes
subidas e descidas
Me viro e vou embora, eu tenho trabalho
Eu sei que isso acaba e como começa
Vou entrar e saio e talvez pouco a pouco
a compartilharmos e sofrermos
antes, no fundo, você é o mar profundo
muitos se perdem em ti
clandestinos em carcaça fechada
e nunca vão chegar em terra firme
Viro-me e ir embora, eu vi o trabalho
Eu sei que isso acaba e como demonstrado trouxe até
Eu vou ir e vir, e talvez um pouco
e nós podemos encontrar a lugar nenhum
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 16.02.2011