Não importa que nos agitemos
Δεν πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια
Κι αυτοί που μας μιλούν πως θέλουν το καλό μας
Ποτέ τους δεν ακούν το δίκιο το δικό μας
Δεν είναι αυτή ζωή κι από τ’ αφεντικά μας
Δεν είναι ανθρώπινα τα μεροκάματά μας
Αυτοί καλοπερνούν και `μεις αγωνιάμε
Αν θά `χουμε δουλειά για να `χουμε να φάμε
Το δίκιο μας εμπρός να βγάλουμε στους δρόμους
Μπουρλότο και φωτιά σε κράτος κι αστυνόμους
Τον ξέρουμε καλά της γης μας τον αφέντη
Μας έμαθε πολλά το αίμα του Νοέμβρη
Δε πα να μας χτυπάν με όλμους και κανόνια
Δεν πα να μας χαλάν τα πιο όμορφά μας χρόνια
Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Για μας, για μια ζωή πιο λεύτερη πιο νέα
"Πάνω στα ματωμένα πουκάμισα των σκοτωμένων
Εμείς καθόμασταν τα βράδια
Και ζωγραφίζαμε σκηνές απ’ την αυριανή ευτυχία του κόσμου."
Έτσι γεννήθηκαν οι σημαίες μας.
Θα βάλουμε μπροστά τη μαύρη και την κόκκινη σημαία
Μ’ αγώνα η λευτεριά μας είναι αναγκαία.
Não importa nos agitemos com morteiros e canhões
Não importa nós estraguemos tantas belezas de um ano
E isso que nos falam é porque querem nosso bem
Nunca os teus escute, sim a nós próprios
Não é essa a vida que mandamos
Não é salário para homens
Isso bem passam e nós nos agoniamos
Se teremos trabalho se teremos comida
O nosso direito nos impulsiona às ruas
Poder e fogo para a polícia segurar
O que sabemos bem desta terra nós somos senhores
Aprendemos muito no sangue e em Novembro
Não importa nos agitarmos com morteiros e canhões
Não importa nos estragarmos tanta beleza de um ano
Vamos, e coloquemos a negra e vermelha bandeira
Por nós, por nossa vida, mais liberdade e mais nova
"Sobre a camisa sangue escurecendo
Nos sentamos a noite
e pintamos sombras e amanhã
sorte no mundo
Assim nasceu nossa bandeira
Vamos colocar nossa negra e vermelha bandeira
com a luta pela liberdade que nos é necessária
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 17.02.2011