Última vez
Σ’είδα ξαφνικά μπροστά μου
και έχασα τα λογικά μου
και έγινα ξανά μικρό παιδί
Θέλω τόσο να σε πείσω
πως ποτέ δε θα σ’αφήσω
πως για πάντα θα’μαστε μαζί
Τελευταία φορά
έλα κράτα με και φίλα με ξανά
να ξεχάσω τώρα αυτό που με πονά
Κι άμα λίγο μ’αγαπάς αληθινά
μη μ’αφήσεις να σου πω
απόψε γεια
Η ζωή μικρή και λίγη
σύννεφο που με τυλίγει
θέλω τόσο να σε ξαναδώ
Πρέπει πια ν’αποφασίσω
τι θα παρατήσω πίσω
τι θα’χω μαζί μου για να ζω
Te vi, de repente, na minha frente
e perco minha razão
e se torna de novo uma pequena criança
Quero tanto te convencer
que nunca te deixarei
que para sempre estaremos juntos
Última vez
venha me segure e me beije de novo
te esqueço agora isso que me faz sofrer
e enquanto me ama de verdadeiramente
não me deixe te digo
a noite,olá
A vida curta e breve
A vida curta e breve
Nuvem que envolve
Quero tanto te rever
Fique mais para eu decidir
o que deixará atrás
o que terei comigo para eu viver
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 17.02.2011