Venceremos | ||
Αποκομμένος απ’ όλους κι απ’ όλα σε μαγεμένη τροχιά πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα τίποτα δε μ’ ακουμπά στον παράξενό μου χρόνο. Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι να σ’ αγαπήσω να μ’ αγαπήσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι. Σα ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά στων προσώπων μας τις ζάρες. Με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες δίχως καβάντζα καμιά ντύθηκε η μέρα τα γούστα της νύχτας και η ψυχή μου πηδά στου απέραντου την ψύχρα. Θες ν’ αγγίξεις την αλήθεια για βγες απ’ όξω απ’ τη συνήθεια σύρε κι έλα να με λούσεις κι ας είμαι της καθαρευούσης να σ’ αγκαλιάσω να μ’ αγκαλιάσεις έστω για λίγο για τοσοδούλι. Δρεπανηφόρα άρματα περνάν στις τσιμεντουπόλεις του θανάτου το συμβάν ασυγκίνητο σ’ αφήνει. Σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα θωρακισμένε καιρέ με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα σε πλησιάζω, μωρέ μ’ αυταπάτες πια δεν έχω. Ξέρουμε πως είναι ψέμα μα ας γίνουμε τα δυο μας ένα δες θα φτιάχνουμε στιχάκια να περπατάν σαν καβουράκια πλάγια κι ακριβά τα χάδια φως αχνό μες στα σκοτάδια Μ’ ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ στο μαγκανοπήγαδο της ήττας μου περνώ Venceremos, Venceremos. | Cortado de tudo e todas numa órbita enfeitiçada em vias saio mas encontro nada que me sustenta neste estranho tempo Sabemos que é mentira mas nos tornamos dois em um até te abraçar, a me abraçar a enganar-te, a me enganar por te amar, a me amar assim por pouco, tanto por um pouquinho Como dois fogos de artifício parecemos como mensagem telepática nas faces de nossas voltas sem sinais e sem idéias sem bagunça nenhuma vence o dia no gosto da noite e a minha alma salta no interminável gelo Você deseja tocar a verdade por fugir fora do hábito arraste e venha a lavar e se sou o puro a te amar a me amar assim por pouco, por um pouco passando foice em pecados a passar onde o cimento da morte deixa indiferente Te retribuo, e é agora blindado tempo com um duro e gélido temor te abordo, minha pequena me ocupa mais, não iludo Sabemos é mentira mas nos tornamos os dois em um façamos versos que caminham como caranguejos declina a valiosas carícias luz vaporosa dentro da escuridão A um salto a eu te reencontrar na marialva, salto a derrotar e passo Venceremos, Venceremos | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.02.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info