Ainda te recordo

Ακόμα σε θυμάμαι
κι ούτε που κοιμάμαι
κι ούτε που μιλώ.
Οι ώρες που κυλάνε
όλες με ρωτάνε
πόσο σ’ αγαπώ.

Γνώρισα πολλές, μα τι τα θες;
Είσ’ εσύ το φως μεσ’ στις σκιές.

Ακόμα σε θυμάμαι,
πού’ φυγες λυπάμαι
και μελαγχολώ.
Ας ήταν θεέ μου πάλι
στ’ άδειο προσκεφάλι
να σ’ ονειρευτώ.

Γνώρισα πολλές, μα είσαι η μόνη
αυτή που θ’ αγαπώ όσο θα ζω.


Ainda te recordo
e nem durmo
e nem falo
as horas que passam
tudo me pergunta
quanto te amo

Conheci muitas, mas o que tu queres ?
Tu és a luz dentro das sombras
.
Ainda te recordo
me falta, tu saíste
e fico melancólico
Como meu Deus estivesse de novo
na vazia almofada
eu sonho contigo

Conheci muitas, mas é só você
essa que amarei, e assim vivo.

Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info