Ainda te recordo | ||
Ακόμα σε θυμάμαι κι ούτε που κοιμάμαι κι ούτε που μιλώ. Οι ώρες που κυλάνε όλες με ρωτάνε πόσο σ’ αγαπώ. Γνώρισα πολλές, μα τι τα θες; Είσ’ εσύ το φως μεσ’ στις σκιές. Ακόμα σε θυμάμαι, πού’ φυγες λυπάμαι και μελαγχολώ. Ας ήταν θεέ μου πάλι στ’ άδειο προσκεφάλι να σ’ ονειρευτώ. Γνώρισα πολλές, μα είσαι η μόνη αυτή που θ’ αγαπώ όσο θα ζω. | Ainda te recordo e nem durmo e nem falo as horas que passam tudo me pergunta quanto te amo Conheci muitas, mas o que tu queres ? Tu és a luz dentro das sombras . Ainda te recordo me falta, tu saíste e fico melancólico Como meu Deus estivesse de novo na vazia almofada eu sonho contigo Conheci muitas, mas é só você essa que amarei, e assim vivo. | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.02.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info