É a vida | ||
Κάθισε εδώ, να σου μιλήσω Και μη σε βλέπω τόσο μελαγχολική Εκεί που είσαι ήμουνα χρόνια και πίστεψέ με πως δεν άλλαξα πολύ Νιώθω ένα φόβο στην καρδιά μου όλα κινούνται με ταχύτητες τρελές Μη φοβάσαι χαμογέλα αυτά που θα’ ρθουν θα’ ναι καλύτερα απ’ το χθες Είν’ η ζωή, ένα κομμάτι από χαρά και πίκρα μαζί Φτάνει να νιώσεις πως όλα είναι μια στιγμή Η ευτυχία δεν κρατάει για πολύ Βλέπεις κι εγώ που τόσα είδα κάνω τα λάθη που έκανα κι εχθές Χαμογελώ στον εαυτό μου Γίναμε φίλοι απ’ τις δύσκολες στιγμές Ανακαλύπτω τα όριά μου και δοκιμάζω αντοχές συμβιβασμούς Είναι κι αυτό ένα παιχνίδι Κοίτα το αύριο και μάθε απ’ το χθες Είν’ η ζωή, ένα κομμάτι από χαρά και πίκρα μαζί Φτάνει να νιώσεις πως όλα είναι μια στιγμή Η ευτυχία δεν κρατάει για πολύ Είν’ η ζωή, είναι ένας ουρανός μ’ αστέρια Κάθε του αστέρι έχει κάτι να σου πει. | Sinta que aqui te digo e não te vejo tão melancólica Ali que está era o tempo e acredite com que não muda muito Sinto um medo no meu coração tudo se move a velocidades loucas Não tema sorrir isso que virá será melhor do que ontem E a vida, um pedaço de uma alegria e do amargo juntos Suficiente para senti que tudo é um momento E a sorte não segura por muito Veja e eu que tanto te vi faço os erros que foram feitos ontem Sorrio de mim mesmo Nos tornamos amigos nos difíceis momentos Descubro os meus limites e resisto aos compromissos É isso um jogo Olhe o amanhã e aprenda com o ontem E a vida, um pedaço de uma alegria e do amargo juntos Suficiente para senti que tudo é um momento E a sorte não segura por muito É a vida um céu de estrelas Cada uma de tuas estrelas tem algo a dizer | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 20.02.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info