Ruas que se perdem
Δρόμοι που χάθηκα
γωνιές που στάθηκα
δάκρυα που πίστεψα
παιχνίδια στο νερό.
Πικρό το βράδυ φτάνει.
Νύχτες που έκλαψα
γέφυρες που έκαψα
άστρα π’ αγάπησα
που πάω και τι θα βρω.
Πικρό το βράδυ φτάνει.
Λόγια που ξέχασα
φίλοι που έχασα
καημέ μεγάλε μου
ας πάμε τώρα οι δυο.
Πικρό το βράδυ φτάνει.
Ruas que se perdem
ângulos que ficam
lágrimas e crenças
jogos na água
Amarga a noite chega.
Noites que chorei
pontes que queimaram
estrelas que amei
sonde vou e o que encontro
Amarga a noite chega.
Palavras que se esquecem
amigos perdidos
minhas grandes dores
vamos agora os dois
Amarga a noite chega .
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 22.02.2011