De entre los botones pequeños
Αργά, η αγάπη
τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί
γοργά κυλάει στο βλέμμα στο αίμα στο φιλί
Τι κι αν σε κάστρο απάτητο ο άνθρωπος το νου διπλά κλειδώνει
με βήμα αλαφροπάτητο η αγάπη του, σαν άνοιξη ζυγώνει
Αργά, η αγάπη
τρυπώνει λαβώνει σαν σπαθί
γοργά κυλάει στο βλέμμα στο αίμα στο φιλί
Τι κι αν φορείς πουκάμισο
που ως το λαιμό, που ως το λαιμό κουμπώνει
απ’ τα κουμπάκια ανάμεσα
ο έρωτας, ο έρωτας τρυπώνει...
Lentamente, el amor
entra a hurtadillas, hiere como una espada
Rapidamente fluye en el sangre, en la mirada, en el beso
¿Qué si el hombre cierre al doble la mente en un castillo inexpugnable?
Ligero de pies su amor se acerca como la primavera
Lentamente, el amor
entra a hurtadillas, hiere como una espada
Rapidamente fluye en el sangre, en la mirada, en el beso
¿Qué si tú lleve una camisa
que hasta el cuello,
que hasta el cuello abotonese?
De entre los botones pequeños,
el amor
el amor entra a hurtadillas
curros_mujer © 22.02.2011