Pesada Doença

Τέτοια ώρα πού γυρνάς και πού κοιμάσαι
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
αν υπάρχουνε στιγμές που με θυμάσαι
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
Τώρα πια λείπεις εσύ
και προσπαθώ μ’ένα ποτό
τη μοναξιά μου να σκοτώσω
Τώρα πια λείπεις εσύ
που μου’χες πει αν χρειαστεί
και τη ζωή μου θα σου δώσω

Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις
καλύτερα να μη ξαναγυρίσεις
βαρέθηκα να έρχεσαι να φεύγεις
κουράστηκα δεν πάει άλλο πια

Τηλέφωνο να πάρεις μη τολμήσεις
δε θέλω να μου δώσεις εξηγήσεις
βαρέθηκα τα ψεύτικα τα λόγια
κουράστηκα δεν πάει άλλο πια

Πού να πήγαν οι στιγμές του έρωτά μας
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
κι αν θα βγουν αληθινά τα όνειρά μας
ποιος ξέρει τάχα να μου πει
Τώρα πια λείπεις εσύ
και προσπαθώ μ’ένα ποτό
τη μοναξιά μου να σκοτώσω
Τώρα πια λείπεις εσύ
που μου’χες πει αν χρειαστεί
και τη ζωή μου θα σου δώσω


Qualquer hora que volte e que durma
o que você sabe,me diga
se existem instantes que me lembra
o que você sabe,me diga
Agora falta você
e tento com uma bebida
a minha solidão ocultar*
Agora falta você
o que me tem dito, se precisa
e a minha vida vou te dar

O telefone chama, não ouse
melhor que não saísse mais
pesada doença, você vem e sai
cansado, não venha outra vez mais

O telefone chama, não ouse
melhor que não saísse mais
pesada doença, você vem e sai
cansado, não venha outra vez mais

Onde vieram os momentos de nosso amor
o que você sabe,me diga
e se encontra a verdade de nosso sonho
e se você sabe, me diga
Agora falta você
e tento com uma bebida
a minha solidão ocultar
Agora falta você
o que me tem dito, se precisa
e a minha vida vou te dar

Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 22.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info