Não posso te esquecer
Ένα τόσο δα χαρτί τσαλακωμένο
στο τραπέζι της κουζίνας βρήκα χτες.
"Φεύγω" γράφεις, "δεν μπορώ εδώ να μένω".
Μια ζωή την ξεπουλάς σε δυο γραμμές.
Πες μου πώς μπορείς
να ζεις χωρίς εμένα,
πώς μπορείς να με ξεχνάς.
Όπου και να πας
θα είμαι εδώ για σένα
μες στο μυαλό μου θα γυρνάς.
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω,
δεν μπορώ να σε ξεχάσω.
Όλα σε θυμίζουν,
δεν μπορώ, θα τρελαθώ.
Δεν μπορώ να σε ξεχάσω,
δεν μπορώ να σε ξεχάσω.
Δεν περνούν οι νύχτες,
δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Ένα τόσο δα χαρτί τσαλακωμένο
στο τραπέζι της κουζίνας βρήκα χτες.
Ένας κόμπος μ’ έχει πνίξει και σωπαίνω.
Πού να είσαι τώρα πια και τι να λες;
Uma pequena carta amassada
na mesa da cozinha encontrei ontem
“Saio” escrevestes, não posso aqui ficar
Uma vida que se vende em duas linhas
Me diga o que podes
a viver sem a mim
que podes esquecer
Como e onde fores
Estarei aqui por ti
dentro de minha mente voltarás
Não posso te esquecer
Não posso te esquecer
Tudo te lembra
Não posso, vou enlouquecer
Não posso te esquecer
não posso te esquecer
não posso dormir
Uma pequena carta amassada
na mesa da cozinha encontrei ontem
Um nó que me sufocou que silencia
Onde tu estarás agora o que irás me dizer?
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 22.02.2011