Anjinho
Περπατάει πάνω στα νερά.
Έχει και στους ώμους του φτερά.
Παίζει με τ’ αστέρια μουσική
και χορεύει στη βροχή.
Βγαίνει απ’ τα μάτια του το φως
κι είναι η καρδιά του ουρανός.
Αγγελάκι, σαν τα σκαλιστά,
κάθε βράδυ σε φυλά.
Κάθε βράδυ σε φυλά,
κοιμάσαι και ξυπνά,
να μη φοβάσαι πια.
Είν’ αυτός, είμαι κι εγώ,
φυλάμε και οι δυο
το ίδιο «σ’ αγαπώ».
Τρέχει μες στους κήπους της Εδέμ,
τραγουδάει χίλια τεριρέμ.
Παίζει με το φως κυνηγητό,
με τον άνεμο κρυφτό.
Έχει μια μεγάλη αγκαλιά,
έχει κι έναν ήλιο στα μαλλιά,
Αγγελάκι, σαν τα σκαλιστά,
κάθε βράδυ σε φυλά.
Anda sobre a água
Tem nos ombros asas
Brinca com as estrelas de música
e dança na chuva
Aparece em seus olhos a luz
e é teu coração o céu
Anjinho como as esculturas
Cada noite te guarda
Cada noite te guarda
você dorme e desperta
para você não temer mais
E isso sou eu
guarde os dois
o próprio ‘te amo”
Corre dentro dos jardins do Éden
canta mil salmos
Brinca com a luz movimentando
Com os ventos esconde
Tem um grande abraço.
tem um sol nos cabelos
Anjinho como nas esculturas
cada noite te guarda.
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 22.02.2011