Ook zonder tranen

Κι αν τα μάτια σου δεν κλαίνε
έχουν τρόπο και μου λένε
για τον πόνο που πονούν.
Μ’ ένα βλέμμα λυπημένο
πρωινό συννεφιασμένο
για την άνοιξη ρωτούν.

Με κοιτάζουν μου μιλούν και απορούνε
αχ τα μάτια σου,
για τα όνειρα που κάναμε ρωτούνε
αχ τα μάτια σου.

Μάτια παραπονεμένα
μάτια που `σαστε για μένα
θάλασσες υπομονής,
με κλωστούλες ασημένιες
πλέκω τις κρυφές σας έννοιες
σε τραγούδι της ζωής.


Ook zonder tranen kunnen je ogen
me iets vertellen
over de pijn die ze lijden
Met een dromerige blik,
op een bewolkte ochtend,
vragen ze naar de lente

Aarzelend sprekend kijken ze me aan
ach je ogen
ze vragen naar onze dromen
ach je ogen

Klagende ogen,
voor mij zijn jullie, ogen,
zeeën van geduld.
Met zilveren draadjes
brei ik met jullie geheime zorgen
een levenslied.

renehaentjens © 23.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info