There in the towers of Yedi | ||
Πέρα στα κάστρα του Γεντί με κλείσανε μια χαραυγή στο σκοτεινό το θάλαμο με χέρια κλειδωμένα με ρίξανε μια Κυριακή αγάπη μου για σένα Στενό που είναι το κελί αυτή τη νύχτα τη θολή μην κλαις μανούλα μου μην κλαις και κλαίει κι ο Γεντί Κουλές Μέσα στο κρύο στη βροχή η μάνα μου ήρθε μοναχή και μου `φερε τα ρούχα μου ν’ αλλάξω στο κελί μου μα εσύ δεν ήρθες να με δεις και σπάραξε η ψυχή μου Στενό που είναι το κελί αυτή τη νύχτα τη θολή μην κλαις μανούλα μου μην κλαις και κλαίει κι ο Γεντί Κουλές | There in the towers of Yedi they shut me in, one [day at] dawn. Into the dark little room with [my] hands tied they threw me one Sunday, my beloved, for your sake. As narrow as the dead cell may be on this murky night don't cry, dear mother mine, don't cry, Yedi Koules is crying too. In the cold and in the rain my mother came all alone and brought me my clothes to change in my dead cell but you, you didn't come to see me and [so] you tore up my soul. As narrow as the dead cell may be on this murky night don't cry, dear mother mine, don't cry, or Yedi Koules will be crying too. | |
Geeske © 18.11.2002 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info