Para um fim de noite | ||
Το πέλαγο φιλούσε τη στεριά Παρηγοριά μου εσύ και ταίρι Πέφτει η νύχτα κι είμαι μόνη μου Κράτα Παναγιά μου το τιμόνι μου Στα νερά να πάω Κείνου π’ αγαπάω του μόνιμου. Μάτια μου καρδιά Θαλασσινό φιλί και φως μου Να `ταν γυρισμός Κάθε χωρισμός Στα σκαλιά του κόσμου. Μάτια μου καρδιά Θαλασσινό φιλί και δάκρυ Να `τανε φωτιά Τούτη η ξενιτιά Να `χε η νύχτα άκρη. Το κύμα σαν χτυπάει βγαίνει αφρός Και μοναχός το πίνει ο βράχος Τόσες θάλασσες αλώνισες Κι άγκυρες στα χέρια σου βελόνισες Μα στην αγκαλιά μου Να `ρθεις να κρυφτείς λησμόνησες. | O mar abaixava as estrelas minha consolação, você, a companhia Cai a noite e estou só Segure minha Nossa Senhora o meu timão Aquilo que amei sempre Meus olhos, o coração Marítimo beijo e minha luz disso volto de cada separação Na escada do mundo Meus olhos, o coração Marítimo beijo e lágrimas Vou para o fogo Aquela estrangeira Vou para o fim da noite As ondas como que batidas espumas e só bebem as pedras e tantos mares espaçosos E âncoras nas mãos costuram Mas em meu abraço Você vai achar o segredo esquecido | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 24.02.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info