Pela sua graça
Αδύνατον τα όνειρα να βγουν αληθινά Κουράστηκα να βλέπω τη ζωή να προσπερνά Ξημέρωσε και δε με περιμένεις πουθενά Οι δρόμοι ερημώνουνε καθώς τους περπατώ Στα χέρια μου το τίποτα κρατώ Κι εγώ που σ’ αγαπάω φοβάμαι μη μου πεις Πως τώρα τελειώσαμε εμείς Εγώ για χάρη σου Θα ανάβω κάθε νύχτα το φεγγάρι σου Αγγέλους θα κεντώ στο μαξιλάρι σου Στον ίσκιο σου επάνω θα πατώ Εγώ για χάρη σου Σαν γράμμα ξεχασμένο στο συρτάρι σου Ψυχούλα μου σηκώνω όλα τα βάρη σου Κι αντάλλαγμα ποτέ δε σου ζητώ Αδύνατον να μπω στην κλειδωμένη σου καρδιά Στα μάτια σου σβησμένη της αγάπης η φωτιά Θυμήθηκες πως έχεις κάποια χρέη από παλιά Στις τσέπες σου σκισμένα της ζωής μας τα χαρτιά Στο μέτωπο του χρόνου η χαρακιά Κι εγώ που σ’ αγαπάω φοβάμαι μη μου πεις Πως τώρα τελειώσαμε εμείς		Impossível que os sonhos encontrem a verdade Canso a ver a vida passar Nascem os dias, e você não me espera As ruas desertas, sob as quais passo Na minha mão nada seguro e eu que te mo, temo que não me diga Que agora nós acabamos Eu por você Vou acender em cada noite a sua lua Anjos vão bordas suas almofadas Na sua sombra irão voar Eu pela sua graça Como letra esquecida na sua gaveta Minha pequena alma levo todo o seu peso e não pergunto nunca, não te pergunto Impossível eu entrar em sei coração Nos seus olhos se apagam amores e luzes Lembre que teve algo agrado a envelhecer Nos tempos que recordar a nossa vida Na frente de teu tempo a alegria E eu que te amo, temo que não me diga Como agora nós terminamos
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 24.02.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info