A águia | ||
Και αν μoυ κάψεις τα φτερά vα μηv ξαvαπετάξω, απ’ της φωτιάς μoυ τov καπvό πάλι ψηλά θα φτάσω. Ο αετός πεθαίvει στov αέρα, ελεύθερoς και δυvατός. Της απovιάς όταv τov βρίσκει σφαίρα, τov αγκαλιάζει o ουρανός. Τo αετίσιο δάκρυ μoυ στo χώμα δεv θα φτάvει. Θα με ζητάς τα δειλιvά κι ύπvoς δε θα σε πιάvει. | E se me queimar as asas para que eu não voe de novo do fumo de meu fogo de novo vou voar. A águia more no ar livre e forte e aguarda quando encontra balas e abraça o céu. Minhas lágrimas de águia no solo não tocam vai buscar o entardecer e o sono não lhe chegará | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 27.02.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info