Venha
Θάλασσα βαθιά
μες στα μάτια σου χαϊδεύω
κύματα φιλιά
στο κορμί σου ταξιδεύω
Θάλασσα πικρή
μας χωρίζει και πονάω
κι άλλη Κυριακή
με τη σκέψη σου περνάω
σε ζητάω
Έλα να με πάρεις φως μου
γίνε μια φορά δικός μου
μες τις γειτονιές του κόσμου
να σε ξαναβρώ
Έλα να μου πεις συγγνώμη
που δεν ένιωσες ακόμη
Πόσα βράδια μένω μόνη
Πόσο σ’ αγαπώ
Νύχτωσε νωρίς
άναψαν της γης τ’ αστέρια
πες μου να χαρείς
πώς μπορείς σε ξένα χέρια
Νύχτωσε ξανά
κι άρχισε ο Θεός να βρέχει
Μάτια μου γλυκά
Η καρδιά μου δεν αντέχει
να μη σ’ έχει
Έλα να με παρεις φως μου.....
Mar profundo
dentro de seus olhos me perco
ondas de beijos
no corpo seu viajo
Mar amargo
nos separa e sofro
e outro domingo
com o pensamento em ti passo
te peço
Venha e acenda a minha luz
volte por uma vez ao meu lado
com os confins do mundo
para te reencontrar
Venha para eu pedir perdão
que não contei ainda
Quantas noites passo só
Quanto te amo
Anoitece cedo
acendem-se as estrelas
me diga que se alegra
como você pode estar em mãos estranhas
Anoitece de novo
e Deus faz começar a chover
Meus olhos doces
O meu coração não suporta
não te ter
Venha para acender a minha luz...
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 01.03.2011