Llueve
Βρέχει κι εγώ τυλίχτηκα
σ’ αυτή την αγκαλιά
στα σκουριασμένα σύννεφα στα φύλλα
στης βρεγμένης γης τη μυρωδιά
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά
Βρέχει και στους καταυλισμούς
χορεύουν τα παιδιά
στάζει ο θεός στις προσευχές στο ντέφι
στις καρδιές στα πόδια τα γυμνά
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά
Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες
το δρόμο και το νου
και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι
κι άθελά μου με τραβάς αλλού
Ας ήτανε να πνιγώ σαν μια σταγόνα
μέσα στα χείλια σου εγώ
βροχή μου σκέπασε αυτή τη γωνιά
τούτο το σώμα που διψά
Llueve y me envolví
en este abrazo
en las nubes oxidadas en las hojas
en el olor de la tierra mojada
Deseo ahogarme como una gota
en tus labios
mi lluvia cubre este rincón
este cuerpo que tiene sed
Llueve y en los campamentos
los niños bailan
el Dios gotea en las oraciones en el tamboril
en los corazones en los pies desnudos
Deseo ahogarme como una gota
en tus labios
mi lluvia cubre este rincón
este cuerpo que tiene sed
Venías mi lluvia y cambiabas
el camino y la mente
y mi paso se hundía en un rio
y me diriges involuntariamente en otros lugares
Deseo ahogarme como una gota
en tus labios
mi lluvia cubre este rincón
este cuerpo que tiene sed
curros_mujer © 06.03.2011