Ven a mi lado
Κύμα γαλάζιο τα μάτια σου άλογο άσπρο η χαίτη ανεμίζει σαν ψάχνω να σε βρω μέσα στη νύχτα πέρασαν οι μέρες. Σαν τον χρόνο κύλησε από πάνω σου η ματιά μου μόνο ο πυρετός αστράφτει, γύρω σκοτεινιά όνειρο είναι ήσυχα κοιμήσου στην αγκαλιά μου χρώματα πολλά. Πάντα σε γνώριζα κι ήταν η σκέψη μου σύννεφο γκρίζο ώσπου ήρθαν οι βροχές και τις μορφές μας ο άνεμος τις πήρε. Κι είναι μακρινός πια ο τόπος που`χεις γεννηθεί κι είναι φοβισμένα τα σκυλιά που τον φυλάνε έλα κοντά μου ίσως θυμηθείς ποιο είναι τ`όνομά σου. Πώς τρεμοπαίζαν τα βλέφαρα πώς παιχνιδίζαν του ήλιου οι αχτίδες και πόσο μακρινός ο κόσμος όλος πόσο μακρινός. Όλες μας οι μνήμες γίναν στάχτη μονομιάς μοναχά το θρόισμα των φύλλων απαντάει ψιθυριστά στου πουλιού το κλάμα που`χει ξεχάσει να πετάει. Τα όνειρα έγιναν θολά, θολός κι ο κόσμος γύρω όνειρο κι οι λέξεις μαγεμένο να κρατιέμαι έλα κοντά μου, ίσως θυμηθείς ποιο είναι τ`όνομά σου.		Tus ojos, una ola azul clara caballo blanco y crines ondeando cuando busco para encontrarte en la noche los días pasaron. Cómo el tiempo, mi mirada fluyó hacia tí sólo la fiebre brilla, alrededor la oscuridad es un sueño duerme tranquila en mi abrazo muchos colores. Siempre te conocí y mi pensamiento era una nube gris hasta que las lluvias vinieron y el viento tomó nuestras formas. Y el lugar en el que naciste ya no está lejos y los perros que lo vigilan están temerosos ven a mi lado quizás recordarás quien es tu nombre. Cómo parpadeas cómo jugaban los rayos de sol y cómo lejos todo el mundo cómo lejos. Todos nuestros recuerdos se convirtieron en ceniza sólamente el murmuro de las hojas responde susurrando responde al llanto del pájaro que ha olvidado volar. Los sueños se volvían borrosos y el mundo alrededor borroso también y las palabras un sueño también para mantenerme hechizado ven a mi lado quizás recordarás quien es tu nombre.
fcotrina © 06.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info