Um pincelada
Quel flor qu'tita murcha quel crianca qu'tita tchora quel nuvem qu'tita passa 'E sodade... 'E tristeza... 'E lembranca di nha infancia 'E fantasia daquel mesa recheode de cosa sabe pa consola nha fraqueza Λουλούδι που πεθαίνει και αυτό το παιδί που λείπει το σύννεφο που φεύγει αναμνήσεις γεμάτες λύπη Είναι η μνήμη που γεμίζει με φαντασία τους άδειους τοίχους και κάθε στροφή στο παρελθόν μου επιστροφή Mundo ta muda ma nha estoria ta f'ca Αλλάζει η γη και η ιστορία διαρκεί 'E lembranca di nha infancia 'E fantasia daquel mesa recheode de cosa sabe pa consola nha fraqueza Mundo ta muda Αλλάζει η γη ma nha estoria ta f'ca η ιστορία διαρκεί Mundo ta muda Αλλάζει η γη ma nha estoria ta f'ca η ιστορία διαρκεί		Quel flor qu'tita murcha quel crianca qu'tita tchora quel nuvem qu'tita passa 'E sodade... 'E tristeza... 'E lembranca di nha infancia 'E fantasia daquel mesa recheode de cosa sabe pa consola nha fraqueza La flor que muere y este niño que desaparece la nube que sale memorias llenas de tristeza La memoria llena las paredes vacías con la fantasía y cada vuelta regreso a mi pasado Mundo ta muda ma nha estoria ta f'ca La tierra cambia y la historia permanece 'E lembranca di nha infancia 'E fantasia daquel mesa recheode de cosa sabe pa consola nha fraqueza Mundo ta muda La tierra cambia ma nha estoria ta f'ca La historia permanece Mundo ta muda La tierra cambia ma nha estoria ta f'ca La historia permanece
curros_mujer © 07.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info