Nana
Νάνι το παιδί μου νάνι που δεν ήθελε νερό,
τ’ άλογό μας το μεγάλο. Αχ καρδούλα μου ποιος ξέρει
τι να λέει το ποταμάκι στο λιβάδι το χλωρό.
Νάνι, το νερό το μαύρο μες στα πράσινα χορτάρια
που ψιλό τραγούδι πιάνει. Νάνι την τριανταφυλλιά μου
που τη γης δάκρυο ποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Έχει πόδια λαβωμένα, τραχηλιά κρουσταλλιασμένη,
έχει ένα ασημένιο λάζο καρφωμένο μες στα μάτια.
Μόνο μια φορά σαν είδε τ’ αντρειωμένα τα βουνά
εχλιμίντρισε κι εχάθη στα νερά τα σκοτεινά.
Αχ πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
αχ μαράζι μες στο χιόνι. Νάνι το γαρούφαλό μου
που τη γης δάκρυο ποτίζει, τ’ άλογό μας το καλό.
Μην έρχεσαι μη μπαίνεις, το παρεθύρι κλείστο
με φυλλωσιές ονείρου, μ’ όνειρα φυλλωσιάς.
Κοιμάται το παιδάκι μου, σωπαίνει το μωρό μου.
Αχ πού πήγες άλογό μου που δεν ήθελες να πιεις,
άλογο της χαραυγής.
Nani, mi niño, nani que no gustó la agua
Nuestro caballo grante. Ay mi corazoncito quién sabe
que diga el río pequeño al campo verde
Nani, la agua negra en los hojas verdes
que comienza a cantar. Nani, mi rosal
que gotea la tierra con las lágrimas
nuersto cavallo bueno
Y tiene los pies heridos, cuello de crystal
Tiene un cuchillo de plata clavado entre los ojos
Solamente una vez cuando vio las montañas valerosas
Relinchó y se perdió en las aguas oscuras....
¿Ay, dónde fuiste mi caballo que no gustó beber?
Ay, el dolor en la nieve.....Nani, mi clavel
que gotea lágrimas en la tierra nuestro bueno cavallo...
¡No ven -no entra- Cierra la ventana
Por el follaje de sueños, por los sueños del follaje
My niño pequeño duerme, mi bebé es silencioso...
Ay, dónde fuiste mi caballo,
que no gustó beber, caballo del amanecer
curros_mujer © 11.03.2011