¡No habla más de amor! | ||
Μία η άνοιξη ένα το σύννεφο χρυσή βροχή βροχή που χόρευε σε κάμπο ώριμο ως το πρωί σαν στάχυα έλυσες πάνω στους ώμους μου χρυσά μαλλιά σαν στάχυ χόρεψες σαν στάχυα αμέτρητα ήταν τα φιλιά Μη μιλάς άλλο για αγάπη η αγάπη είναι παντού στην καρδιά μας στη ματιά μας τρώει τα χείλη τρώει το νου όταν θα `χουμε υποφέρει καλημέρα θα μας πει θα μας φύγει θα ξανάρθει κι όλο πάλι απ’ την αρχή Μία η θάλασσα ένας ο ήλιος της γλάροι λευκοί ήλιος και θάλασσα γλυκό κορίτσι ζεστό πρωί πρωί κι ορθάνοιξα τα δυο σου πέταλα μ’ ένα φιλί κι εσύ μου χάρισες όλη την άνοιξη σ’ ένα κορμί Μη μιλάς άλλο για αγάπη η αγάπη είναι παντού στην καρδιά μας στη ματιά μας τρώει τα χείλη τρώει το νου όταν θα `χουμε υποφέρει καλημέρα θα μας πει θα μας φύγει θα ξανάρθει κι όλο πάλι απ’ την αρχή Χθες ήταν έρωτας χθες ήταν σύννεφο χρυσή βροχή χθες ήταν θάλασσα γλάρος που χόρευε με το πρωί τώρα είναι η σιωπή τώρα είναι η λησμονιά κι ο χωρισμός κι όλα τα αστέρια του θαρρείς πως έσβησε ο ουρανός Μη μιλάς άλλο για αγάπη η αγάπη είναι παντού στην καρδιά μας στη ματιά μας τρώει τα χείλη τρώει το νου όταν θα `χουμε υποφέρει καλημέρα θα μας πει θα μας φύγει θα ξανάρθει κι όλο πάλι απ’ την αρχή | Hay una primavera, una nube, lluvia de oro, lluvia que bailaba en un campo ripe hasta la mañana, como trigos tú detrenzaste el pelo de oro en mis hombros, como trigo tú balaiste, como trigos incontables eran los besos No habla más de amor, el amor es en todas partes, en nuestro corazón, en nuestra mirada, él come los labios, él come la mente, cuando habremos sufrido, él nos dirá ´buenos dias´, él nos dejará, volverá y de nuevo de principio Hay un mar, hay un sol, suyo, gaviottas blancas, sol y mar, muchacha suave, mañana caliente, es mañana y yo abrió algo mucho tus pétalos por un beso y tú me regaló la primavera entera en un cuerpo No habla más de amor, el amor es en todas partes, en nuestro corazón, en nuestra mirada, él come los labios, él come la mente, cuando habremos sufrido, él nos dirá ´buenos dias´, él nos dejará, volverá y de nuevo de principio Ayer era el amor, ayer era una nube, la lluvia de oro, ayer era el mar, una gaviotta que bailaba con la mañana, ahora es el silencio, el olvido y la separación y parece que el cielo apagara todas sus estrellas No habla más de amor, el amor es en todas partes, en nuestro corazón, en nuestra mirada, él come los labios, él come la mente, cuando habremos sufrido, él nos dirá ´buenos dias´, él nos dejará, volverá y de nuevo de principio | |
curros_mujer © 12.03.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info