La asamblea de NEUG
Η πλατεία ήταν γεμάτη, με το νόημα που `χει κάτι απ’ τις φωτιές.
Στις γωνίες και τους δρόμους από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές
και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου,
κι ήσουν φως μου, κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή
σε γιορτή που δεν ξανάδα στη ζωή μου τη σκυφτή.
Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ’ τα σημάδια, σαν σκυλί
με συνθήματα σκισμένα, σ’ έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
στ’ αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους και τους δρόμους,
και ζητώ πληροφορίες και υλικό,
να φωτίσω τις αιτίες που μ’ αφήνουνε μισό.
Η πλατεία είναι γεμάτη κι απ’ το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
στα παιδιά και τους εργάτες, στους πολίτες, στους οπλίτες,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά,
η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά.
La plaza estaba llena, por la significación que tiene algo de los fuegos.
En las esquinas y las calles de los compañeros albañiles y estudiantes
y tú iluminabas en el medio de todo mundo
y estabas, mi luz, un copo de nieve todo rojo en una fiesta
en una fiesta que no he visto más en mi vida doblada.
La plaza estaba vacía, y yo loco de las marcas, como un perro
con lemas rasgados, me he derramado en un amor a tí
te busco en el anfiteatro, en los pasillos y en las calles,
y pido información y material,
para iluminar las causas que me dejan a medias.
La plaza está llena y algo de tu cabeza está salvado
en la lucha de compañero, en la ansiedad de este lugar por vivir
en los niños en los trabajadores, en los ciudadanos, en los soldados,
en las pancartas y en el gatillo que dispara,
la asamblea se enciende y todo está consciente.
curros_mujer © 12.03.2011