Las muchachas que van por parejas
Δυο, δυο, πέρασαν να‘τα τα κορίτσια Όλο ντρέπονται, ντρέπονται τα κορίτσια Τα κορίτσια, τα κορίτσια, δύο δύο βιαστικά στρίβουν από τη γωνία για να μπουν στο σινεμά Στέκουν πίσω από το τζάμι και ζητάνε παγωτό τα κορίτσια που `χουν γίνει δεκατέσσερα χρονώ Σε λευκώματα όμορφα γράφουν τα κορίτσια Πριν πλαγιάσουν κλείνουν, κλειδώνουν τα κορίτσια Στον καθρέπτη κάθε βράδυ στα κρυφά βλέπουνε να μεγαλώνουν μ’ ένα φόβο στη καρδιά Τη μαμά τους τη ρωτάνε κάθε μήνα μια φορά τα κορίτσια που περνάνε δύο δύο βιαστικά Πόσα όμορφα βλέπεις τα κορίτσια Πόσο άτυχα βλέπεις τα κορίτσια Την ασχήμια των γονιών τους θα πληρώσουνε ακριβά Κάποια μέρα σαν χαμένα θα σταθούν στην εκκλησιά Η μαμά τους θα δακρύζει συγγενείς, πεθερικά Τα κορίτσια τα καημένα κι ούτε λέξη πια γι’ αυτά		De dos en dos, las muchachas han pasado Las muchachas siempre son vergonzosas, vergonzosas Las muchachas, las muchachas, de dos en dos, presurosas girando la esquina para entrar en el cine. Ellas se paran tras la ventana y piden dos helados Las muchachas acaban de cumplir catorce años En hermosos cuadernos, las muchachas escriben antes de acostarse, cierran la puerta con llave, las muchachas. En secreto frente al espejo, cada noche se ven crecer con miedo en el corazón y le pregunta a su madre, una vez cada mes Las muchachas que pasan, presurosas, de dos en dos. ¡Mira qué hermosas son, las muchachas Mira qué desgraciadas son, las muchachas! Pagarán con creces la fealdad de sus padres Un día, se quedan en la iglesia, como perdidas Su madre llora, los familiares, los suegros Y las pobres muchachas, no se hablará más de ellas.
fcotrina © 12.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info