O ideal Sol da Justiça
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ’ αίματα!
O ideal Sol da justiça
e o mirto de sua glória
não peço, que não
esqueça meu país!
Em forma de água, os altos montes
vulcões e vinhas em linha
e casas brancas
de azul vizinhança
A minha amarga mão com os relâmpagos
volto atas do tempo
teus velhos bons amigos
com passos e com sangue!
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 13.03.2011