Es insoportable cuando sales
Τα χέρια σου αγόρι μου τα ζωντανά σου χέρια ρίχτα στεφάνια δροσερά τριγύρω στο λαιμό μου Κι από τη νύχτα ως την αυγή σ’ ερωτικά λημέρια να σου γελάει η νιότη μου να λάμπει τ’ όνειρο μου Είναι αβάσταχτο να φεύγεις σαν δροσούλα κάθε αυγή φίλα με κι εγώ είμαι φύλλο ολομόναχο στη γη Τα μάτια σου αγόρι μου γιατί τα χαμηλώνεις γιατί πικροχαμογελάς λιγνό μου κυπαρίσσι Τον κόσμο τι τον πολεμάς και τον καιρό μαλώνεις και είσαι σαν το ναυαγό κι εγώ το ερημονήσι Είναι αβάσταχτο να φεύγεις σαν δροσούλα κάθε αυγή φίλα με κι εγώ είμαι φύλλο ολομόναχο στη γη		Tus manos mi muchacho tus manos vivas tiralas como girnaldas frescas alrededor de mi cuello Y desde la noche hasta el amanecer en las guaridas amorosas para que mi juventud ría por tí y mi sueño ilumine Es insoportable cuando sales como el rocío cada amanecer bésame yo también soy una hoja todo sola en la tierra Tus ojos mi muchacho porqué los bajas porqué sonríes con amargura mi ciprés delgado Porqué luchas contra el mundo y reprendes al tiempo y eres como un náufrago y soy la isla desierta Es insoportable cuando sales como el rocío cada amanecer bésame yo también soy una hoja todo sola en la tierra
curros_mujer © 13.03.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info