Me olvido en las albas
Μάσκα δεν έχω να γυρνώ στο καρναβάλι ετούτο
μόνο μια απόχη να τρυγώ της θάλασσας την πονηριά
και της σιωπής τον πλούτο
Bάρα καλή, βάρα γερή, μια ντουφεκιά ζαχαρωτή
κι άσε να νιώσει η γαλαρία του χαρτοπόλεμου τη βία
Σκουπίδι η σκέψη την πετώ, τη λογική απαρνιέμαι
μ’ ένα σαράκι αρμένικο για δρόμους που δε θέλησα
στις χαραυγές ξεχνιέμαι
Bάστα το νου, βάστα το νου να μην γκρινιάξει του καιρού
πού `φτιαξε με τον πόνο κλίκα και τσιγκουνεύεται στη γλύκα
No tengo máscara para vagar en este carneval
sólo una red para cosechar la mañuela del mar
y la riqueza del silencion
(dos veces)
Dispara bien, dispara fuerte, una descarga azucarada
y deja la galería sentir la violencia de la guerra de serpantinas
El pensamiento es basura, lo tiro, nego la razón
por una pena armenia para las calles que no me gustaron,
me olvido en las albas
Manten la mente, manten la menta para que ella no se queje al tiempo,
que hecho una camarilla con el dolor y escatima la dulzura
curros_mujer © 24.03.2011