Mennään nukkumaan Katerina
Πάλι κι απόψε πίναμε και πίναμε
και στην ταβέρνα μόνοι απομείναμε.
Τα όνειρά μας σαν τα κάρβουνα σβηστά
και η ζωή μας ένα πέλαγο μπροστά.
Πάμε για ύπνο, Κατερίνα,
πάμε ν’ αλλάξουμε ζωή,
να δούμε όνειρ’ από κείνα
που τελειώνουν το πρωί.
Μας κυνηγήσαν και μας κατηγόρησαν,
δέκα φορές, δέκα φωτιές μάς χώρισαν.
Κι αν σε λατρεύω τώρα, κι αν με αγαπάς,
όνειρα είναι πια τα όνειρα για μας.
Πάμε για ύπνο, Κατερίνα,
πάμε ν’ αλλάξουμε ζωή,
να δούμε όνειρ’ από κείνα
που τελειώνουν το πρωί.
Tänä iltanakin joimme ja joimme
ja tavernaan kaksin jäimme.
Unelmamme kuin hiilet sammuneet
ja elämämme kuin meri edessä.
Mennään nukkumaan Katerina,
muuttaaksemme elämän,
nähdäksemme noita unia
jotka päättyvät aamulla.
Meitä jahtasivat ja syyttivät,
kymmenen kertaa, kymmenen liekkiä meitä erotti.
Ja jos sua palvon nyt, ja jos mua rakastat,
unelmat ovat unelmia meitä varten.
Mennään nukkumaan Katerina,
muuttaaksemme elämän,
nähdäksemme noita unia
jotka päättyvät aamulla.
ΜάρκοςΤο, Markus Torssonen © 24.03.2011