En nuestros labios todavía el beso
Βούλιαξα στη σιωπή σαν τα καράβια σ’ αφρισμένο πέλαγο χάθηκα το πρωί σαν τα πουλιά στου δάσου τα φυλώματα και δίψασα πολύ κι ως έσκυψα να πιω εστέρεψε η πηγή Στα χείλη μας χλωρό ακόμα το φιλί έλα ν’ αγαπηθούμε σε μια βουνοκορφή η άνοιξη τραγούδι ο ήλιος στην αυλή έλα ν’ αγαπηθούμε σε μια βουνοκορφή Έσβησε η φωνή σαν το κερί που σβήνει από τον άνεμο έμεινες μοναχή σαν ένα αστέρι που έχασε τη λάμψη του και δίψασες πολύ κι ως έσκυψες να πιεις εστέρεψε η πηγή		Hundido en el silencio como barcos en el océano de espuma me perdí en la mañana como pájaros en el follaje del bosque y estaba muy sediento y cuando me incliné para beber la fuente se secó. En nuestros labios el beso está todavía verde Vamos a amarnos en la cima de una montaña la primavera canción, el sol en el patio Vamos a amarnos en la cima de una montaña. La voz se apagó como la vela apagada por el viento te quedas sola como una estrella que perdió su brillo y estabas muy sedienta y cuando te inclinaste para beber la fuente se secó.
fcotrina © 03.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info