Cierva
Όλα τα λάφια που βοσκούν όλα δροσολογιούνται
Και μια λαφίνα ταπεινή δεν πάει μαζί με τ’ άλλα
Μόνο στ’ απόσκια περπατεί, τ’ απόζερβα αγναντεύει
Κι όπου βρει γάργαρο νερό θολώνει το και πίνει
Κι ο ήλιος την ερώτησε κι ο ήλιος τη ρωτάει
Γιατί λαφίνα ταπεινή δεν πας κοντά με τ’ άλλα
Μόνο στ’ απόσκια περπατείς τα απόζερβα αγναντεύεις
Κι όπου βρεις γάργαρο νερό θολώνεις το και πίνεις
Ήλιε μου Σα με ρώτησες θα σου το μολογήσω
Δώδεκα χρόνους έκαμα μόνη χωρίς ελάφι
Δώδεκα χρόνους ήλιε μου στείρα χωρίς ελάφι
Κι από τους δώδεκα κι ομπρός εγέννησα λαφάκι.
Και σαν εβγήκε ο βασιλιάς να λαφοκυνηγήσει
Το βρίσκει μοσχανάθρεφτο και το διπλοσκοτώνει
Γι αυτό στ’ απόσκια περπατώ τ’ απόζερβα αγναντεύω
Κι όπου βρω γάργαρο νερό θολώνω το και πίνω
Κι ο ήλιος τότε δάκρυσε και τα βουνά ριγήσαν
Και το φεγγάρι έσβησε ν’ ακούσει το ελάφι
Κι οι λαγκαδιές κι οι ρεματιές μαζί του αναστενάξαν
Κλάψε με, μάνα κλάψε με, με ήλιο με φεγγάρι.
Todos los ciervos que pastan, todos se refrescan
Y una cierva humilde no va con los otros
Solamente camina en las sombras, otea solamente
Y donde encuentra agua cristalina, la ensucia y después la bebe
Y el sol le preguntó, y el sol le pregunta
¿Por qué cierva humilde no vas con los otros
Y solamente caminas en las sombas y oteas solamente
Y cuando encuentras agua cristalina, la ensucias y después la bebes?
Mi sol, porque me preguntaste, te lo confesaré
Por doce años permanecía sola sin ciervo
Doce años, mi sol, estéril, sin ciervo
Y después doce años parí un cervatillo.
Y cuando el rey salió para cazar los ciervos
lo encuentra tan mimado y lo mató dos veces
Por eso camino en las sombras y oteo solamente
Y cuando encuentro agua cristalina, la ensucio y después la bebo
Y entonces el sol lagrima y las montañas se estremecen
Y la luna se enciende para escuchar la cierva
Y los barrancos y los desfiladeros suspiran
¡Llora por mí, mi madre, llora por mí con sol y con la luna!.
curros_mujer © 03.04.2011