Un pequeño muchacho te sigue
Πήγα παντού, γύρισα τον κόσμο
με το νου και με τα πόδια
Δύση και Ανατολή,
πέρασα τη θολή γραμμή
Χάθηκα μόνος, χάθηκα στον κόσμο
στην βοή, στην ησυχία
Μίλησα με τους ανέμους
Πού θα βρω την ευτυχία
Όπου κι αν πας, όπου κι αν πας
Ένα μικρό παιδί σ’ ακολουθάει
Το χαμένο του δίκιο ζητάει
Κλαίει, γελάει
Μοναχό του παραμιλάει
Ο καιρός περνάει
μα η ψυχή ποτέ δε γερνάει
Σε πυκνά παρθένα δάση,
σε απάτητα μονοπάτια
έψαξα το θησαυρό μου,
της ψυχής μου τα διαμάντια
Στάθηκα σε σταυροδρόμια,
αερικά με μαστιγώσαν
Έφτασα ως της γης την άκρη
μα απάντηση δε μου `δώσαν
He ido a todas partes, he regresado al mundo
con la mente y con los pies,
este y oeste,
he atravesado la turbia línea.
Me he perdido yo solo, me he perdido en el mundo,
en el clamor, en la tranquilidad,
he hablado con los vientos.
¿Dónde encontraré la felicidad?
Vayas donde vayas, vayas donde vayas,
un pequeño muchacho te sigue,
busca lo suyo perdido,
llora, ríe,
solo, está delirando.
El tiempo pasa
pero el alma nunca envejece.
En densos bosques vírgenes,
en inaccesibles veredas
he buscado mi tesoro,
los diamantes de mi alma.
Me he detenido en encrucijadas,
malignos espíritus me han azotado,
he llegado al extremo de la tierra
pero respuesta no me han dado.
curros_mujer © 03.04.2011