Lo mismo el Dios | ||
Πάνω σου η γη ξυπνάει, ήλιος μπαίνει από παντού. Κάθομαι και σε κοιτάζω, μη με φοβάσαι. Είσαι ακόμα από τον ύπνο, τ’όνειρο έχει εξατμιστεί. Μάρτιο θυμίζεις πώς να σε προβλέψω; Ένα απ’όλα τα βιβλία που έχω μέσα μου βαθιά του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν. Τίποτα δεν έχει μείνει κι όμως όλα είναι εδώ. Άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου. Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. Άφωνη η ζωή ρωτάει τόση ομορφιά από πού; Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει: Μόνο η αγάπη ξέρει τώρα έμαθα κι εγώ πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου. Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως. Τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά. Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου. | En tu la tierra se despierta el sol entra de todas partes estoy sentada y yo te veo no ten miedo de mí Estás todavía adormecido el sueño he evaporado Me recuerdas al Marzo, cómo puedo predecirte? Un de los libres que tengo en mí profundamente es iluminado para las lunas negras Nada permanece y todavía todo es aquí dejame tocar tu pele Lo mismo el Dios si tenga enfrente de mí, yo te digo que preferia el infierno contigo Sin habla la vida pregunta desde dónde esta belleza? el ciélo llueve rúbios y responde sólo el amor sabe y yo ahora aprendió cúando necesito tu abrazo Lo mismo el Dios si tenga enfrente de mí, yo te digo que preferia el infierno contigo Nada más a exceptión de tí en luz nada más que me muere dulcemente | |
curros_mujer © 03.04.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info