Lo mismo el Dios

Πάνω σου η γη ξυπνάει,
ήλιος μπαίνει από παντού.
Κάθομαι και σε κοιτάζω, μη με φοβάσαι.

Είσαι ακόμα από τον ύπνο,
τ’όνειρο έχει εξατμιστεί.
Μάρτιο θυμίζεις πώς να σε προβλέψω;

Ένα απ’όλα τα βιβλία
που έχω μέσα μου βαθιά
του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν.

Τίποτα δεν έχει μείνει
κι όμως όλα είναι εδώ.
Άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου.

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.

Άφωνη η ζωή ρωτάει
τόση ομορφιά από πού;
Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει:

Μόνο η αγάπη ξέρει τώρα έμαθα κι εγώ
πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου.

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.

Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως.
Τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά.

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου
σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου.


En tu la tierra se despierta
el sol entra de todas partes
estoy sentada y yo te veo
no ten miedo de mí
Estás todavía adormecido
el sueño he evaporado
Me recuerdas al Marzo, cómo puedo predecirte?
Un de los libres
que tengo en mí profundamente
es iluminado para las lunas negras
Nada permanece
y todavía todo es aquí
dejame tocar tu pele

Lo mismo el Dios si tenga enfrente de mí,
yo te digo que preferia el infierno contigo

Sin habla la vida pregunta
desde dónde esta belleza?
el ciélo llueve rúbios y responde
sólo el amor sabe y yo ahora aprendió
cúando necesito tu abrazo

Lo mismo el Dios si tenga enfrente de mí,
yo te digo que preferia el infierno contigo

Nada más a exceptión de tí en luz
nada más que me muere dulcemente

curros_mujer © 03.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info