Sem luta | ||
Μ’ έχει μοναξιά αφήσει στο απόλυτο κενό όπως στάζει μία βρύση σ’ ένα σπίτι αδειανό Πώς με πέταξες μονάχη δίχως λόγο, δίχως μάχη δίχως λόγο, δίχως μάχη πώς με πέταξες μονάχη Δώδεκα και κάτι η ώρα και δε φάνηκε κανείς ούτε χτύπος τηλεφώνου ούτε άκουσμα φωνής Πώς με πέταξες μονάχη δίχως λόγο, δίχως μάχη δίχως λόγο, δίχως μάχη πώς με πέταξες μονάχη Ίσως ζούμε λάθος χρόνια σ’ έναν κόσμο ναυαγό ίσως πάλι δεν υπάρχει ούτε ο κόσμος ούτε εγώ Πώς με πέταξες μονάχη δίχως λόγο, δίχως μάχη δίχως λόγο, δίχως μάχη πού με πέταξες μονάχη | A solidão me deixou no absoluto vazio como uma gotícula em uma casa esvaziada Como me deixou só sem razão, sem luta sem razão, sem luta como voou só Meia noite, e algo mais e não estás aqui nem o toque do telefone nem o som da voz Como me deixou só sem razão, sem luta sem razão, sem luta como voou só Talvez vivemos em tempos errados em um mundo naufrago talvez não existe mais nem o mundo, nem eu Como me deixou só sem razão, sem luta sem razão, sem luta como voou só | |
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 03.04.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info