La red

Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ’ επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δε θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι


Cada vez que abres un camino en la vida
no esperes a que la medianoche te encuentra
Ten tus ojos abiertos en la noche y en la mañana
porque siempre una red se extiende delante de tí
Ten tus ojos abiertos en la noche y en la mañana
porque siempre una red se extiende delante de tí

Si alguna vez tú fueras capturado en su malla
nadie podrá liberarte
encuentra solo el fin del hilo
y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo
encuentra solo el fin del hilo
y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo

Esta red tiene nombres pesados
que están escritos en un cuaderno sellado siete veces
Otros lo llaman la infamia del sobremundo
y otros los llaman el amor de la primera primavera.

Si alguna vez tú fueras capturado en su malla
nadie podrá liberarte
encuentra solo el fin del hilo
y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo
encuentra solo el fin del hilo
y si tú fueras afortunado, comienza de nuevo

fcotrina © 09.04.2011

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info