La balada del café
Θα σου πω τη μοίρα
και του καφέ το παραμύθι θ’ ακουστεί
μια τύχη βλέπω ταιριαστή.
Εδώ στο τραπέζι πάνω στα καρώ
θα σου βρω τα μελλούμενα και θα στα πω
θά `ρθει του τσιγάρου
ο βαρύς καπνός, σοβαρός, στολισμένος
θά `ναι σαν γαμπρός.
Θα σου βρω τον ήχο
στου πεπρωμένου την ανέμη τη λεπτή
βγαίνουν δύο δρόμοι αγκαλιαστοί.
Μαζί θα πηδάμε μέσα στις μικρές
τις όμορφες φούσκες που `χει ο καφές
κι οι δρόμοι σαν φίδια άσπρα και σοφά
θα υμνούν της αγάπης τ’ άστρα τα χρυσά.
Θα μ’ αναγνωρίσεις
τον έρωτά μας στον καφέ βλέπω καιρό
δυο χρόνια τώρα σ’ αγαπώ.
Εδώ με της κούπας
τη γριά γωνιά
θα πετούν τα φλυτζάνια
σα λευκά πουλιά
η μάγισσα θά `ρθει μ’ εκατό ραβδιά
και θα δεις το χαλάκι πέρα να πετά.
Diré la buenaventura
y el cuento de hadas se escuchará
veo una fortuna más apropriada.
Aquí sobre la mesa, sobre la escocesa
encontraré los futuros y te los diré
vendrá el humor pesado
del cigarillo, serio, adornado
como un novio.
Encontraré por tí el sonido
en la rueca delgada del destino
dos calles salen abrazadas.
Juntos saltaremos a las burbujitas
hermosas que el café tiene
y las calles como sabias serpientes blancas
elogiarán las estrellas doradas del amor.
Me reconocerás
miro por mucho tiempo nuestro amor en el café
ya te amo por dos años.
Aquí con la escoba
en el rincón viejo
las tazas volarán
como pájaros blancos
la hechicera vendrá con mil varitas
y verás la alfombrita volar.
curros_mujer © 09.04.2011