As if there was a manslaughter
Δεν είχα λόγο να περάσω
δε μ’ είχε φέρει ο δρόμος ξανά από κει
μα έπρεπε κάποιον να προφτάσω
και βγήκα πάλι σ’ αυτή την ίδια τη στροφή
σ’ αυτή την ίδια τη στροφή το πρόσωπό σου
έμενε ακόμα ζωντανό
άκουσα πάλι μες το δρόμο την ηχώ σου
γύρισα κάτι να σου πω
Σα να `χε γίνει φονικό
του έρωτα ήταν τα χέρια
στου φόβου μας το πυρετό
τελειώσαμε κι εσύ κι εγώ
Σαν να `χε γίνει φονικό
του έρωτα ήταν τα χέρια
μας έσπρωξε στο χωρισμό
χαθήκαμε κι εσύ κι εγώ
Δε στάθηκα άλλο να κοιτάξω
είχα ένα κόμπο στη ψυχή
κι έπρεπε κάποιον να προφτάσω
μα τώρα μέσα στα δυο μου μάτια ήσουν εσύ
γιατί σε τούτη τη στροφή το πρόσωπό σου
έμενε ακόμα ζωντανό
άκουσα πάλι μες το δρόμο την ηχώ σου
να μου φωνάζει
I didn't have a reason to cross
it was the first the road led me there
but I had to reach someone
and then I got out to this turn again
in this same turn your face
still remained alive
in the road i heard your echo again
i turned around to tell you something
As if there was a manslaughter
the hands of love stood still
in the fever of our fear
you and i were ended
As if there was a manslaughter
lied the hands of love
it pushed us to separation
you and i were lost
I didn't stand anymore to look
I had a weight on my soul
and i had to reach someone
but now you lied there in my eyes
cos in this turn your face
remained alive
in the road i heard your echo
calling to me
Piper87 © 10.04.2011