¡Ríe mi pájaro!
Μου φαίνεται σαν να `ναι χθες
μα πάνε τόσα χρόνια
που σαν βιολί το σώμα σου
στα χέρια μου κρατούσα
Με το ραδιόφωνο σιγά
μες στ’ απαλό σκοτάδι
θα τρόμαζες αν ήξερες
πόσο σε αγαπούσα
Τίποτα δεν έχει αλλάξει
και τίποτα δεν είναι όπως παλιά
μένει όμως ακόμα ένα πείσμα
που δεν είναι συνήθεια μοναχά
Γέλα, γέλα πουλί μου γέλα
γέλα, κι είν’ η ζωή μια τρέλα
Me parece como sea ayer
pero hace tantos años
que tenía tu cuerpo
en mis manos como un violín
Con la radio baja
en el oscuridad suave
tú tengas miedo si tu supieras
cómo yo te amaba
Nada ha cambiado
y nada es como los días pasados
sólo la terquedad permanece
que no es sólo un hábito
Ríe mi pájaro, ríe
ríe y la vida es una locura
curros_mujer © 19.04.2011