Without You
Νομίζω πως δε σε θυμάμαι πια
τα μάτια μου βαριά να δουν εσένα
κοιτάζω μια παλιά σου carte postale
ποιος έγραψε μ’ αυτά τα γράμματα τα ξένα
Τώρα έχω ένα σπίτι
που ποτέ δεν έχεις δει
τώρα έχω ένα αμάξι
που ποτέ δεν έχεις μπει
και μια λύπη, αχ! μια λύπη
που δεν έχεις φανταστεί
Γιατί όλα προχωρούν χωρίς εσένα
κι αυτό τώρα λέγεται ζωή
Νομίζω πως σε ξέχασα αλλά
τις νύχτες που μετρώ το χρόνο μόνη
το χέρι σου μου πλέκει τα μαλλιά
το χάδι σου αυτό ακόμα με σκοτώνει
I think I don't remember you any more
my eyes are too heavy to see you
I look in to and old post card you send
I wonder who wrote these strange letters
Now I have a house
that you have never seen
Now I have a car
that you have never been
and a sorrow, oh a sorrow
that you could not have imagined
Because everything moves on without you
and now this IS called life
I think that I forgot about you
the nights that I count the time by myself
your hand is messing my hair
this touch of yours is still killing me
Antigoni, Αντιγόνη Μαργαρίτη © 18.11.2005