Culpo
Έλα σιωπή μου, πάρε με ξανά,
θέλω να φύγω κάπου μακριά της,
να μην την βλέπω να χαμογελά,
σαν νικητής να φεύγει,
ευθύνες να αποφεύγει,
να μην την νοιάζει τίποτα.
Φταίω που έδινα χωρίς να ζητώ
και τώρα μισώ αυτήν που αγαπώ,
φταίω που δεν είδα απ’ την αρχή
πως θα `ταν αυτή, η καταστροφή,
στα δυο της μάτια ζωή κομμάτια.
Έλα ζωή μου πάμε απ’ την αρχή
ήλιο να βρούμε μέσα στη βροχή,
να μην την βλέπω άλλον να φιλά,
όρκους ξανά να δίνει,
τα μάτια της να κλείνει,
σαν να αγαπάει πρώτη φορά.
Φταίω που έδινα χωρίς να ζητώ
και τώρα μισώ αυτήν που αγαπώ,
φταίω που δεν είδα απ’ την αρχή
πως θα `ταν αυτή, η καταστροφή,
στα δυο της μάτια ζωή κομμάτια.
Venha o meu silêncio, me detenha novamente
quero sair para algo distante dela.
como vencer a fugir
responsabilizando por evitar
para nada sentir
Culpa que dá sem pedir
e agora esse ódio que amo,
culpo que não vi no começo
que era essa catástrofe,
nos dois olhos partidos
Venha minha vida vamos ao princípio
sol que encontra a chuva
e não vejo outros beijos
votos novamente dou
aos olhos que se fecham
como se amasse em uma primeira vez
Culpa que dá sem pedir
e agora esse ódio que amo,
culpo que não vi no começo
que era essa catástrofe,
nos dois olhos partidos (x2)
Marco Aurelio Funchal, Marco Aurelio Funchal © 19.04.2011