Todo vive si te acuerdas de ello | ||
Στης πικροδάφνης τον ανθό και στης μυρτιάς τα φύλλα το δάκρυ σου κοινώνησα και την ανατριχίλα. Πριν την αυγή σκορπίσαμε σαν φύλλα στον αέρα την ερημιά πυροβολώ κι εμένα βρίσκει η σφαίρα. Πού ξυπνάς και πού κοιμάσαι όλα ζουν αν τα θυμάσαι στο γιαλό είναι το ταξίδι στην εξέδρα το παιχνίδι. Στον πολικό στήνεις σκηνή και στον αποσπερίτη μα η αγάπη για να ζει θέλει στη γη το σπίτι. Θέλει φιλί και στεναγμό σεντόνι μαύρο χιόνι καρδιά να σπάει το μάρμαρο το κρύσταλλο να λιώνει. | En la flor de la adelfa y en las hojas del mirto comulgué tu lágrima y tu escalofrío. Antes del alba dispersamos como las hojas en el viento disparo el desierto y la bala me pega. ¿Dónde te despiertes y dónde duermes? Todo vive si te acuerdas de ello el viaje es en la playa el juego en el tribuna. Tú pones la tienda en el polo y en el héspero pero el amor para vivir quiere su casa en la tierra. Necesita el beso y el suspiro y la nieve negra corazón para romper el mármol y para fundir el cristal. | |
curros_mujer © 19.04.2011 |
Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info