My Conscience
Σ’ ένα δωμάτιο με σκιές
κι εσύ στη μέση δικαστής
και με τις λέξεις να με καις
και να μου λες
και να μου λες
και να μου λες
λάθη που έκανα και πέρασαν στο χθες
και να μου λες
και να μου λες
και να μου λες
και με δικάζεις με τύψεις και ενοχές
Συνείδησή μου
κι αυτό καρφί μου
μη με σταυρώνεις άλλο πια
αν τη ζωή μου
εσύ ορίζεις
σου την χαρίζω
παρ’ τη πια
Οι τύψεις πήρανε μορφές
και ο χρόνος ήρθε σαν ληστής
και έκλεψε τις ομορφιές
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
τα λάθη που έκανα και γίνανε φωτιές
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
και εσύ μου λες
σαν εφιάλτης τις νύχτες θα με καις
Συνείδησή μου
κι αυτό καρφί μου
μη με σταυρώνεις άλλο πια
αν τη ζωή μου
εσύ ορίζεις
σου την χαρίζω
παρ’ τη πια
In a room with shadows
and you the judge in the middle
and with your words you will burn me
and you say to me
and you say to me
and you say to me
mistakes that I made and passed by yesterday
and you say to me
and you say to me
and you say to me
and you judge me with remorses and guilts
My conscience
and this my nail
don't crucify me anymore
if my life
you're fixing
I grant it to you
take what's left of it
The remorses took forms
and time came like a bandit
and stole the beauties
and you say to me
and you say to me
and you say to me
the mistakes I made and became fires
and you say to me
and you say to me
and you say to me
like a nightmare the nights you will burn me
My conscience
and this my nail
don't crucify me anymore
if my life
you're fixing
I grant it to you
take what's left of it
EspGhia © 19.04.2011