El vientecito del norte
Του μικρού βοριά παράγγειλα, να `ναι καλό παιδάκι
Μη μου χτυπάει πορτόφυλλα και το παραθυράκι
Γιατί στο σπίτι π’ αγρυπνώ, η αγάπη μου πεθαίνει
και μες στα μάτια την κοιτώ, που μόλις ανασαίνει
Γεια σας περβόλια, γεια σας ρεματιές
Γεια σας φιλιά και γεια σας αγκαλιές
Γεια σας οι κάβοι κι οι ξανθοί γιαλοί
Γεια σας οι όρκοι οι παντοτινοί
Με πνίγει το παράπονο, γιατί στον κόσμο αυτόνα
τα καλοκαίρια τα `χασα κι έπεσα στον χειμώνα
Σαν το καράβι π’ άνοιξε τ’ άρμενα κι αλαργεύει
βλέπω να χάνονται οι στεριές κι ο κόσμος λιγοστεύει
Le mandé al vientecito del norte que fuera un buen chico
que no llamara a mis puertas ni a las ventanitas
porque, dentro de la casa estoy despierto, mi amor se está muriendo
y le miro a los ojos, apenas respira.
Hola jardines, hola gargantas,
hola besos, hola abrazos
hola cabos y playas rubias
hola juramentos eternos
La queja me inunda, porque en este mundo
perdí los veranos, y caí en el invierno
como el barco que levó anclas y partió mar adentro
veo las orillas perderse lentamente y el mundo se reduce.
fcotrina © 19.04.2011